"Ben böyle seviyorum işte:
zarafetini, gaddarlığını,
inceliğini, kabalığını;
olduğun şairi,
olmadığın erkeği seviyorum
bir zamanlar çocuk olduğun
ve bir gün ceset olacağın için
seni seviyorum.
hem gövdeni, hem aklını seviyorum.
yalnızca boynunun düzgün çizgilerini değil,
koltuk altının terini de seviyorum.
kanımı tutuşturan gücünü de,
çocuk gibi elinden tutma hissi uyandıran
güçsüzlüğünü de seviyorum...
TANRI BÖYLE SEVEMİYORSA;
BEN DE SEVGİMİ TANRI YAPARIM !
Heloise
Fransa’da bir din felsefecisi olan Pierrie Abelard ve aynı zamanda öğrencisi olan sevgilisi Heloise ile çok dramatik bir aşk hayatı yaşadılar. Dönemin baskıcı din anlayışı ve toplumu, onları çok zor durumlarda bırakmış, bir müddet ayrı yaşamalarına neden olmuşlardır. Bu ayrı kaldıkları dönemlerde birbirlerine mektuplar ve şiirler göndermişlerdir. Yukarıdaki satırlar o mektuplardan birinin içinde vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.