"Mermerin içinde hapsolmuş meleği gördüm ve o serbest kalana kadar mermeri yonttum"..der Michelango..ben neden senin içindeki meleği serbest bırakamadım..mermer gibi sessizliğin.. acımasızlığın..sertliğin..!!!Kırdım, kestim, yonttum, törpüledim..olmadı..olmadı..günlerdir, aylardır, yıllardır hiçbir heykeltraşın emek veremeyeceği kadar emek verdim..olmadı..olmadı..olmadı..mermerden bir heykel oldun sadece..soğuk, suskun, duygusuz..ben mi iyi bir sanatçı değildim, sen mi "aşk"ın asla yontamayacağı bir taştın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.