*Bilinmeyen bir kadından mektup (Letter from an unknown woman) romanındaki mektup bu satırlarla başlar.Yaşamı boyunca sevgisini bir sır gibi saklamaya yemin etmiş bir kadın ve bütün bunlardan habersiz yaşayan bir adam. Bir gün ünlü yazar bir mektup alır ve zarfı açar.Okumaya başlar.Yazılanları kendi yaşamından bir kesittir. Kitabı okuyup bitince şunu sordum kendime gerçekten böyle bir aşk olabilir mi? Bu kadar derin, platonik bir aşk insanın kendi iç dünyasında yaşanıp kalabilir mi? Bu kadar güzel bir aşk çünkü kadın bir yerde :Bundan üzüntü duyacağını bilsem ölmezdim bile." diyebiliyor..Genç Werther'in Acılarına ve diline sahip gibi gelmişti bana. En unutamadığım satırlar ise şunlar oldu :"Sözcükler, sözcükler; fakat ne yardımı dokunabilir ki sözcüklerin bana?insanların arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.