Süleyman'ın asasını kemiren tek bir karınca gibidir... Kalbe giren tek bir acaba.. Bunu ancak devrildiğinde anlarsın..."

Hz. Süleyman öldüğünde kimse anlamadı. Asaya yaslanmış bir vaziyette ruhunu Yüce Allah'a teslim etmişti. Kimse bu durumu farketmemişti. Hz. Süleyman asasına yaslanmış vaziyette günlerce kaldı.Hiç kimse yanına gelip birşey sormaya cesaret edemiyordu. Bu sırada bir ağaç kurdu Hz. Süleyrnan'ın asasını kemiriyor, her geçen gün iyice yontuyordu. Bu duruma gelen asa Hz. Süleyman'ın ağırlığını taşıyamayınca çatırdayıp kırılmıştı. Dolayısıyla Hz. Süleyman'da yere devrilmişti.Bu olaya şahit olanlar hemen koştular. Birde gördüler ki Hz. Süleyman çoktan vefat etmişti.