hep o anı düşledim..kendimi bir kez bile olsa tekrar bırakabilmeyi..

Küçük bir çocukken, bir ağaçtan düştüm. Ama bir dalı yakalamayı başardım. Orada uzun süre asılı kaldım, çok korktum. Sessizlik…sonra kollarımdaki acı…ve kanın kulaklarıma yaptığı basınç...sonra, düştüm. Yere düştüğümde ne olduğunu hatırlamıyorum. Şu an tek hatırlayabildiğim şey, dayanmaya çalışmanın verdiği acı ve kendini koyvermenin verdiği o harika…harika duyguydu…sonrasında bir daha da kendimi hiç bırakamadım hayatta, hep dayandım her şeye ama hep o anı düşledim..kendimi bir kez bile olsa tekrar bırakabilmeyi..”

The Wishdom of Crocodiles