ARTIK HAYAL BİLE KURMUYORUM..

Elveda Paris sosyetesinde sahte dostlarım, sizleri özlemeyeceğim. Çürümeye bensiz devam edin, size kızmıyor, tersine, acıyorum. İşte toplumumuzun büyük dramı: artık zenginlere bile imrenilmiyor. Şişman, çirkin ve bayağılar, karıları ‘’lifting’’li, hapse giriyorlar, çocukları uyuşturucu kullanıyor, zevkleri köylü, Gala için poz veriyorlar. Günümüzün zenginleri paranın amaç değil, araç olduğunu unutmuşlar. Parayla ne yapacaklarını bilemiyorlar. İnsan fakir olduğunda, en azından, parası olsa her şeyin yoluna gireceğini düşünebilir. Ama zenginse, güneyde yeni bir kır eviyle, yeni bir spor arabayla, on iki bin kağıt saydığı bir çift ayakkabıyla ya da fazladan bir manken sevgilisiyle her şeyin yoluna gireceğini düşünemez. İnsan zenginse, mazereti kalmıyor. Bütün milyarderler işte bu nedenle Prozac kullanıyorlar; çünkü artık kimseye, kendilerine bile hayal kuramıyorlar.
Frediric Beigbeder / Aşkın Ömrü Üç Yıldır