"..gerçekten yolunu şaşırmış biri gibi, koşabildiğim hızla koşmaya başladım..çok karanlıktı ve aklımda hep aynı düşünce: “Keşke güneş'i de yanıma alabilseydim”..sonra saçmaladığımı anladım..: “O gerçekten var olsaydı yanıma almaya gerek olur muydu?"
Franz Kafka, Milena’ya Mektuplar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.