"İki temel yalan vardır: “Doğruyu söylüyorum”, diyen yalan ve “Söylemem” , diyen yalan."
Cahil Hoca, Jacques Ranciere
*
"Kitabın kahramanı Jacotot Belçika'da Fransız edebiyatı okutmanı olarak çalışmaya başlayan biridir. Tek kelime Fransızca bilmeyen Flamanlara, kendisi de tek kelime Flamanca bilmediği halde hocalık etmek zorundadır... İkidilli bir Fénelon baskısı koşar imdadına; "öğrencileri"nin kendi kendilerine Fransızca ve Telemak'ı öğrenmelerine rehberlik eder. İnsanın bilmediğini de öğretebileceğini gösteren bu tuhaf deneyin sezdirdiği kaçınılmaz sonucu anlamakta hiç gecikmez Jacotot: Bilen ile bilmeyenin, öğreten ile öğrenenin, kol emekçisi ile zihin emekçisinin, kısacası zekâların eşitliği."
**Ve beni en çok çarpan kısım:"Büyük Fransız şair Racine, Euripides ve Vergilius'u papağan gibi ezberlemiştir. Onları tercüme etmeye çalışmış, ifadelerine ayırıp başka şekillerde yeniden birleştirmiştir. Şair olmanın iki defa tercüme etmek olduğunu bilirdi: Bir annenin acısını, bir kraliçenin gazabını veya sevgilinin öfkesini Fransızcaya tercüme etmek demek, Euripides veya Vergilius'un bu DUYGULAR için… Bilinir ki ŞİİRİN bütün gücü iki edimde toplanır: TERCÜME VE KARŞI-TERCÜME.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.