GİT..

"..duygular, duygular, duygular..bırak kentleri, bırak yolları, istasyonları, insanları, yabancıları, sevdiklerini, çocukluğunu, ölen uzaklardaki insanlarını, bırak, bırak, bırak. .içinde seni kemiren seni bırak. bak nerelere varıyor gökyüzü.. hangi zamanlara.. hangi sonsuzluğa.. git.."

Tezer Özlü/Huzur ve ışık içinde uyu Türk Edebiyatının Hüzünlü Prensesi..