"..O gün uzun süredir ilk kez oturup ağladım. İçerleyerek, kızarak gözyaşları akıttım..beni incittiği için..incitmesine rağmen O' ndan nefret edemediğim için..yıkılan inancım, güvenim için..ama en çok da bir başka gezegende yaşar gibi bütün bu insanların arasında yaşayan, hayat denen şeye akıl erdiremeyen, sevmeyi isteyen ama sevgiden de korkmadan duramayan kendim için.."
Hermann Hesse “Gertrud”

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.