SEÇME MEKTUPLAR..

” …Dünyayı, benim bugüne dek yaptığım gibi salt göz yoluyla kavrayıp içine sindirmek, bir ressam, bir heykeltıraş için daha az tehlikelidir, diye düşünüyorum, çünkü bunlar aldıklarını maddeye dönüştürüp ortaya koymakla rahatlayacaklardır.

Ben kendimi, Roma’daki parkta gördüğüm Anemone’a benzetiyorum: Çiçeğin yapraklarını, gün boyunca, alabildiğine açmış ve gece olduğunda onları bir türlü toparlayıp kapayamamıştı. Akşamın karanlığında, akıllı kardeşleri, dıştan aldıkları kadarıyla yetinip yapraklarını kapamışken, onu hala daha delicesine açılmış yapraklarıyla, bitip tükenmeyen geceden bir şeyler almaya uğraştığını görmek, insanı ürkütüyordu.

Ben de böyle çaresizce dışa dönük, dağınık, hiçbir şeyi itip geri çevirmeden yaşamaktayım; duygularım bana hiç danışmadan, hep rahatsız edici şeylere yönelik..

Ama kim kendisini, önce paramparça etmeden yenileyebilmiştir.”

(Seçme Mektuplar, Rilke)
#Rainer Maria Rilke