HER HİKAYEYİ ÖZEL SANIP AYNI ŞEYİ YAŞADIK..

"..kısır bir döngü bu, ne eksiliyor ne de artıyor. en baştan en sonuna kadar hep aynı hikayeler. yaşadıklarımız, yaşamadıklarımız, yaşayamadıklarımız, yaşamak istediklerimiz hep aynı yörüngede dolanıyor.

yürümeye başladık mı bir kere tökezlesek de, yalpalasak da, düşsek de kalkmaya çalıştık. kimi zaman tek başımıza, kimi zaman birinden güç alarak. yeniden bir adım atmak için hep umudumuz oldu. umut olmadan olur muydu?

can yaktık, canımız yandı. anlamadık, anlaşılamadık, sustuk, konuşmadık. anlatacak çok şey vardı söylememeyi tercih ettik. Susmak gerektiğinde de döktük içimizdekileri dört bir yana. vurduk, kırdık, toz duman ettik. sonra öptük köprücük kemiklerinden, öptük göz kapaklarından, af diledik. Affolduk, affettik sonra buzlar eridi.

sevdik, ama çok sevdik. Her hikayeyi özel sanıp hepimiz aynı şeyleri yaşadık.